ROSANNA W AKCJI DLA KAJMANÓW
W Gujanie Francuskiej, regionie w północno-wschodniej Ameryce Południowej, Rosanna Mangione i jej kolega Jérémy Lemaire badają poziom rtęci u kajmanów na zlecenie Uniwersytetu Wiedeńskiego. Rtęć nie jest rozkładana przez organizm i nawet w małych ilościach uszkadza ważne narządy, takie jak mózg i wątroba. Ma również negatywny wpływ na rozrodczość.
W ramach swojego projektu badawczego, Rosanna i Jérémy znakują kajmany, aby móc je łatwiej identyfikować i obserwować. "Nasze dane dotyczące znakowania i ponownego schwytania stanowią podstawę pierwszego długoterminowego badania mającego na celu ocenę rozwoju populacji kajmanów w Gujanie Francuskiej", wyjaśnia Rosanna. Dotychczasowe wyniki pokazują, że potomstwo zakażonych kajmanów jest na niższym poziomie niż potomstwo ich nieskażonych odpowiedników. "Kajmany, które wykluwają się większe, mają znacznie większe szanse na przeżycie" – kontynuuje Rosanna. Oprócz zdrowia zwierząt, naukowcy badają również ich siedliska, aby dowiedzieć się, w jaki sposób zanieczyszczenie metalami ciężkimi wpływa na cały ekosystem.