power up

GŁĘBOKO W DŻUNGLI

Złoto – błyszczące, pożądane i cenne. Oprócz światowego wydobycia w dużych kopalniach przemysłowych, złoto jest wydobywane w wielu krajach tropikalnych w ramach rzemieślniczego wydobycia na małą skalę. Nie wiąże się to z użyciem maszyn, ale często substancji takich jak rtęć. Jest to nie tylko nielegalne – ma również poważne konsekwencje dla środowiska, ludzi i zwierząt.

W nielegalnym wydobyciu złota, rtęć jest używana do syntezy metalu szlachetnego ze skały w wyniku reakcji chemicznej. W tym procesie toksyczny metal ciężki dostaje się do otaczających wód i jest wchłaniany przez organizmy żywe. Organizmy gromadzą rtęć w swoich ciałach. W cyklu pokarmowym stężenie trucizny stale wzrasta, na przestrzeni całego łańcucha pokarmowego. Na szczycie tego łańcucha znajdują się kajmany, u których mierzy się szczególnie wysoki poziom metali ciężkich.

ROSANNA W AKCJI DLA KAJMANÓW

W Gujanie Francuskiej, regionie w północno-wschodniej Ameryce Południowej, Rosanna Mangione i jej kolega Jérémy Lemaire badają poziom rtęci u kajmanów na zlecenie Uniwersytetu Wiedeńskiego. Rtęć nie jest rozkładana przez organizm i nawet w małych ilościach uszkadza ważne narządy, takie jak mózg i wątroba. Ma również negatywny wpływ na rozrodczość.

W ramach swojego projektu badawczego, Rosanna i Jérémy znakują kajmany, aby móc je łatwiej identyfikować i obserwować. "Nasze dane dotyczące znakowania i ponownego schwytania stanowią podstawę pierwszego długoterminowego badania mającego na celu ocenę rozwoju populacji kajmanów w Gujanie Francuskiej", wyjaśnia Rosanna. Dotychczasowe wyniki pokazują, że potomstwo zakażonych kajmanów jest na niższym poziomie niż potomstwo ich nieskażonych odpowiedników. "Kajmany, które wykluwają się większe, mają znacznie większe szanse na przeżycie" – kontynuuje Rosanna. Oprócz zdrowia zwierząt, naukowcy badają również ich siedliska, aby dowiedzieć się, w jaki sposób zanieczyszczenie metalami ciężkimi wpływa na cały ekosystem.

OCHRONA LUDZI I PRZYRODY POPRZEZ EDUKACJĘ

Ważnym aspektem jest to, że zrównoważona ochrona wymaga holistycznego spojrzenia na ekosystem: "Na przykład tworzenie rezerwatów przyrody na niewiele się zda, jeśli metale ciężkie są uwalniane bezpośrednio w pobliżu obszaru chronionego. Dzieje się tak dlatego, że dostają się one do rezerwatu przyrody poprzez opady atmosferyczne lub cieki wodne", mówi Rosanna. Dzięki swoim badaniom Rosanna i Jérémy chcą przyczynić się do lepszego zrozumienia złożonych relacji w ekosystemie. Zdobyta wiedza może pomóc społecznościom i rządom w podjęciu odpowiednich środków w celu skutecznej ochrony kajmanów, ludzi i środowiska.

GŁĘBOKO W DŻUNGLI

Złoto – błyszczące, pożądane i cenne. Oprócz światowego wydobycia w dużych kopalniach przemysłowych, złoto jest wydobywane w wielu krajach tropikalnych w ramach rzemieślniczego wydobycia na małą skalę. Nie wiąże się to z użyciem maszyn, ale często substancji takich jak rtęć. Jest to nie tylko nielegalne – ma również poważne konsekwencje dla środowiska, ludzi i zwierząt.

W nielegalnym wydobyciu złota, rtęć jest używana do syntezy metalu szlachetnego ze skały w wyniku reakcji chemicznej. W tym procesie toksyczny metal ciężki dostaje się do otaczających wód i jest wchłaniany przez organizmy żywe. Organizmy gromadzą rtęć w swoich ciałach. W cyklu pokarmowym stężenie trucizny stale wzrasta, na przestrzeni całego łańcucha pokarmowego. Na szczycie tego łańcucha znajdują się kajmany, u których mierzy się szczególnie wysoki poziom metali ciężkich.

ROSANNA W AKCJI DLA KAJMANÓW

W Gujanie Francuskiej, regionie w północno-wschodniej Ameryce Południowej, Rosanna Mangione i jej kolega Jérémy Lemaire badają poziom rtęci u kajmanów na zlecenie Uniwersytetu Wiedeńskiego. Rtęć nie jest rozkładana przez organizm i nawet w małych ilościach uszkadza ważne narządy, takie jak mózg i wątroba. Ma również negatywny wpływ na rozrodczość.

W ramach swojego projektu badawczego, Rosanna i Jérémy znakują kajmany, aby móc je łatwiej identyfikować i obserwować. "Nasze dane dotyczące znakowania i ponownego schwytania stanowią podstawę pierwszego długoterminowego badania mającego na celu ocenę rozwoju populacji kajmanów w Gujanie Francuskiej", wyjaśnia Rosanna. Dotychczasowe wyniki pokazują, że potomstwo zakażonych kajmanów jest na niższym poziomie niż potomstwo ich nieskażonych odpowiedników. "Kajmany, które wykluwają się większe, mają znacznie większe szanse na przeżycie" – kontynuuje Rosanna. Oprócz zdrowia zwierząt, naukowcy badają również ich siedliska, aby dowiedzieć się, w jaki sposób zanieczyszczenie metalami ciężkimi wpływa na cały ekosystem.

OCHRONA LUDZI I PRZYRODY POPRZEZ EDUKACJĘ

Ważnym aspektem jest to, że zrównoważona ochrona wymaga holistycznego spojrzenia na ekosystem: "Na przykład tworzenie rezerwatów przyrody na niewiele się zda, jeśli metale ciężkie są uwalniane bezpośrednio w pobliżu obszaru chronionego. Dzieje się tak dlatego, że dostają się one do rezerwatu przyrody poprzez opady atmosferyczne lub cieki wodne", mówi Rosanna. Dzięki swoim badaniom Rosanna i Jérémy chcą przyczynić się do lepszego zrozumienia złożonych relacji w ekosystemie. Zdobyta wiedza może pomóc społecznościom i rządom w podjęciu odpowiednich środków w celu skutecznej ochrony kajmanów, ludzi i środowiska.

WIĘCEJ HISTORII W CENTRUM UWAGI